Monaster Świętej Trójcy

Na jednej z meteorskch skał, usytuowany jest męski Monaster p.w. Św.Trójcy. Zgodnie z tradycją został on początkowo wybudowany w 1438 r. przez mnicha Dometiusza. Jednakże z pisma wodza Symeona Uresi-Paleologa, wynika iż Monaster Św.Trójcy już w roku 1362 był zorganizowanym zespołem  klasztornym.

W obecnej głównej świątyni wybudowanej w 1476 r. na planie równobocznego krzyża zwieńczonego kopułą, znajdują się freski, które pochodzą z 1741 r. Należące do dwóch braci: prezbitera Antoniego i Mikołaja. Pomimo swego późnego okresu powstania, nawiązują do późnobizyntyjskiej epoki malarskiej. W kopule umieszczony jest Chrystus Pantokrator w otoczeniu czerech ewangelistów, z których święty Łukasz przedstawiony jest rysującym ikonę Matki Boskiej. Stary rzeźbiony ikonostas wraz z cennymi ikonami został skradziony w 1979 roku. Przestronny przedsionek świątyni, o wypukłej kopule, wybudowano w 1689 r., a ozdobiono malowidłami w roku 1692.

Na szczególną uwagę zasługuje również rotunda p.w. św.Jana Chrzciciela, wyciosana w skale, z przepięknymi freskami pochodzącymi podobnie jak i sama świątynia z roku 1862. Poza tym zespół monasterski zawiera w sobie, oprócz wcześniej już wymienionych budowli: reflektarz, cele mnisze, pokoje gościnne, pomieszczenia służbowe i gospodarcze.

Należałoby wsponieć także o Monasterskim Muzeum Folkloru z boga-tymi zbiorami: tkactwa, naczyń, narzędzi i przedmiotów wytwórstwa ludowego.