Ιερά Μονή Προφήτη Ηλία & Μεταμορφώσεως Χαλικίου
Στους δύο ναούς που σώζονται (Προφήτη Ηλία και Μεταμορφώσεως του Χριστού), δεν υπάρχει καμιά επιγραφή. Σε κάποια άλλη επιγραφή αναφέρονται τρεις ιερομόναχοι (Δαμιανός, Ιλαρίων, Κυπριανός), καθώς και οι μοναχοί Ιερεμίας και Αυξέντιος, οι οποίοι δαπανούν για κιβώτιο ιερών λειψάνων στις 30 Αυγούστου 1852. Σε ενθύμηση της 24-8-1900 μνημονεύεται ο Ιλαρίων ως ηγούμενος, ο οποίος θεωρείται και ευεργέτης του Χαλικίου, διότι έκτισε τη Δημοτική Σχολή του χωριού.
Ο Χαλικιώτης ιερέας Χρήστος Μπαρμπάλης αναφέρει ότι το Μοναστήρι κτίστηκε περίπου στα μέσα του 19ου αιώνα από τρεις αδελφούς Δαμιανό, Ιλαρίωνα και Αυξέντιο Μαυρογεώργο, βοσκούς από το Χαλίκι. Σε λίγο ασπάστηκαν τον μοναχισμό και άλλοι συμπατριώτες τους, όπως ο Κυπριανός, ο Ιερεμίας και ο Νικόδημος.
Ο Ιλαρίων ταξίδεψε στην Ευρώπη επιτυχώς για την ενίσχυση της μονής και άφησε σπουδαία διαθήκη (Αθήνα, 6-3-1871). Ο Αυξέντιος ίδρυσε αργότερα στην Παλιά Γκουντουβάσδα της Καλαμπάκας το Μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου στο Μέγα Λόφο. Επίσης, η Μονή Χαλικίου είχε και μετόχι στους Μαρκοτάδες της γειτονικής Καλλιρρόης.
Με το Βασιλικό Διάταγμα της 8 Ιουλίου 1886, το μονύδριο του Προφήτη Ηλία Χαλικίου συνενώνεται μέ την Ιερά Μονή Τιμίου Σταυρού Δολιανών ως μετόχι αυτής.
Σήμερα το Μοναστήρι είναι διαλυμένο, αλλά διατηρούνται σε καλή κατάσταση οι δύο ναοί του.
Ο ναός του Προφήτη Ηλία είναι πολύ μικρό κτίσμα, πέτρινη μονόκλιτη βασιλική θολοσκέπαστη. Ανατολικά καταλήγει σε ημικυκλική κόγχη. Κατά τον Αλ. Χατζηγάκη πρέπει να υπήρχε ήδη το 1750.
Ο νεότερος ναός της Μεταμορφώσεως του Χριστού είναι κτίσμα του 1783. Ξανακτίστηκε κατά το 1868 και ανακαινίσθηκε το 1963. Είναι ωραιότατο πέτρινο οικοδόμημα, σκεπασμένο και αυτό με πλάκες, σταυρεπίστεγη μονόκλιτη βασιλική με ένα τρούλλο και δύο χορούς Αγιορειτικού τύπου. Ανατολικά καταλήγει σε μία εφτάπλευρη κόγχη, ενώ η οροφή αποτελείται από ημικυλινδρική κάμαρα. Το δάπεδο είναι στρωμένο με πλάκες.
