19 χλμ. από τα Τρίκαλα βρίσκεται η κοινότητα Περιστέρας, που κατοικείται από 238 κατοίκους, γεωργούς και κτηνοτρόφους. Ανάμεσα στο λόφο “Σκούμπο”, στα δυτικά του οικισμού, και τον Πηνειό απλωνόταν η αρχαία πόλη Φαλώρεια. Κατά τους ερευνητές η πόλη πήρε το όνομά της από το κωνικό σχήμα του Σκούμπου που θύμιζε το μπροστινό μέρος της περικεφαλαίας, που στα ομηρικά ελληνικά ονομάζεται “φάλος”.

Η Φαλώρεια καταστράφηκε στα 198 π. χ. από τον Τίτο Κόϊντο Φλαμινίνο. Τα ερείπια της ακρόπολης της αρχαίας πόλης σώζονται σήμερα στην κορυφή του Σκούμπου, καλυμμένα από πυκνή βλάστηση. Από την ακρόπολη φαίνονται όλες σχεδόν οι πλαγιές του Κόζιακα και η πεδιάδα των Τρικάλων.

Θρύλοι της περιοχής λένε πως στο Σκούμπο υπάρχουν τρία πηγάδια : στο ένα υπήρχε η χρυσή κούνια του βασιλιά, η “σαρμάντζα” του, στο δεύτερο χρυσάφι και στο τρίτο τρία μεγάλα φίδια. Το περιεχόμενο του τρίτου πηγαδιού αποθάρρυνε όσους σκέφτονταν να ερευνήσουν την αλήθεια της παράδοσης για το περιεχόμενο των άλλων δύο.

Ένας άλλος βράχος στα νότια της κοινότητας, προς τη Μεγάρχη, είναι το “Καστέλι”, που η γεωλογική του σύσταση είναι ίδια με αυτή των βράχων των Μετεώρων. Δίπλα στην Περιστέρα, εκτείνεται δάσος έκτασης 250 στρεμμάτων με βαλανιδιές στη θέση “Παλιά Αμπέλια”, όπου και η ομώνυμη βρύση. Άλλο δάσος με πεύκα και βαλανιδιές υπάρχει στη θέση “Γαβριά”.

Μέσα στο χωριό σώζεται το “κονάκι” του μπέη του τσιφλικιού (και μετά την απελευθέρωση του Έλληνα ιδιοκτήτη του), ένα πέτρινο κτίσμα με αυλόγυρο, που έχει κριθεί διατηρητέο. Το κτίσμα χρησιμοποιήθηκε σαν καταφύγιο στη διάρκεια της Κατοχής και του Εμφυλίου από κατοίκους της περιοχής αλλά και από καταδιωκόμενους που ήρθαν από το νομό Γρεβενών.

Στα 1897 το χωριό κάηκε από τον καπετάν – Λιόλιο, που είχε το λημέρι του στο Βυτουμά. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο ληστής εκδικήθηκε το φόνο του πρωτοπαλίκαρού του από έναν χωρικό (παπα – Τσέργα). Το χωριό γιορτάζει τη μνήμη του Αγίου Γεωργίου με θρησκευτικές κυρίως εκδηλώσεις.