Ακολουθώντας το τμήμα της διαδρομής που περιλαμβάνει τους οικισμούς νοτίως και παραλλήλως προ τον ρου του Μαλακασιώτη, το πρώτο χωριό που συναντούμε σε απόσταση 30 χλμ. ΒΔ της Καλαμπάκας είναι η Καλομοίρα. Η κοινότητα αυτή βρίσκεται σε υψόμετρο 760 μ. και ο πληθυσμός της ανέρχεται σε 480 ανθρώπους το χειμώνα και 1.200 το καλοκαίρι.

Οι κάτοικοι ζουν από την υλοτομία, την κτηνοτροφία, τη δενδροκαλλιέργεια και τη μελισσοκομία. Στα νότια και νοτιοδυτικά το χωριό βρίσκεται κάτω από τον ίσκιο των κορυφών Χιόλι (1.854 μ.), Γερακίνα (1.750 μ.), και Κόκκινο, που ανήκουν στην αλπική ζώνη. Δυτικά του χωριού βρίσκονται οι πηγές Εννέα Βρύσες, Στείρα και Φάγκο.

Μία άποψη για την ίδρυση του σημερινού χωριού θέλει την παλιά Γοδοβάσδα κατοικούμενη αρχικά από 350 οικογένειες. Επί Τουρκοκρατίας όμως, οι ληστές που λεηλατούσαν την περιοχή ανάγκασαν τους κατοίκους να φύγουν προς τη Μακεδονία. Οι 30 οικογένειες που είχαν απομείνει στα μέσα του 19ου αιώνα αγόρασαν 12.000 στρέμματα από τον μπέη που τα κατείχε και συγκρότησαν το σημερινό χωριό. Την ανάμνηση του παλιού χωριού ανακαλούν το εγκαταλειμμένο μοναστήρι του Αγίου Αθανασίου (1750) και η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής (1779), βασιλική, κατάγραφη εσωτερικά, με ξυλόγλυπτο τέμπλο, στην οποία πανηγυρίζεται η μνήμη της Αγίας στις 26 Ιουλίου. Την παραμονή τελείται εσπερινός και στη συνέχεια οι χωριανοί χορεύουν στο προαύλιο. Το βράδυ κοιμούνται στο ύπαιθρο περιμένοντας να ξημερώσει η γιορτή. Τα μνημεία σώζονται στη θέση της παλιάς Γοδοβάσδας, 12 χλμ. δυτικά της σημερινής, μέσα σε δάσος (16.000 στρ.) από οξιές, πεύκα, έλατα, δρυς παντός είδους και ξεροπλατάνια, το οποίο αποτελεί μόνιμο καταφύγιο θηραμάτων, συνιδιοκτησία των κοινοτήτων Καλομοίρας και Καστανιάς.

Το Δεκαπενταύγουστο γίνεται στην Κεντρική πλατεία της Καλομοίρας γλέντι μέχρι το πρωί, στο οποίο μοιράζεται φασολάδα και φαγητά φούρνου και συγκροτήματα παρουσιάζουν δημοτική μουσική και χορούς. Στην Κεντρική πλατεία γίνεται επίσης το γλέντι της Κυριακής των Απόκρεω.

— Ιερός Ναός Αγίας Παρασκευής —