Ιερά Μονή Θεοτόκου της Γαλακτοτροφούσας Ανθούσας

Το καθολικό της Μονής θεμελιώθηκε στις 30-5-1799 και αποπερατώθηκε στις 25-8-1799, δηλαδή σε τρεις μήνες. Κτίτορας ήταν ο ιερομόναχος Ιάκωβος (25-8-1799), που αναφέρεται ως ηγούμενος το 1810 και το 1829.

Το μοναστήρι καταστράφηκε το 1943 από τους Γερμανούς. Τότε κάηκε και η εικόνα της Γαλακτοτροφούσας Παναγίας, αφιέρωμα του 1788 από τον Καλαρρυτιώτη Δημήτριο Τουρτούρη “εις μνημόσυνον αυτού και των αυτού αυταδέλφων και των εν αυτοίς διαδόχοις αυτών”. Επίσης καταστράφηκε και το παρεκκλήσι του αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, που το τιμούσαν στις 29 Αυγούστου (αποτομή της τιμίας κεφαλής του).

Σήμερα, εκτός από δύο νεότερα κτίσματα στα δυτικά, σώζεται μόνον το καθολικό, πέτρινο κομψό κτίσμα με τετράκλινη στέγη, σκεπασμένη με πλάκες, δύο χορούς αγιορειτικού τύπου και ένα τρούλο. Είναι μονόκλιτη βασιλική με ημικυλινδρική καμάρα στην οροφή. Σώζονται και μερικά λείψανα της παλαιάς τοιχογραφίας.

Το βόρειο πέτρινο θύρωμα (όπου οι επιγραφές) έχει περίτεχνα ανάγλυφα κοσμήματα (Αγία Τριάδα, Ευαγελισμός της Θεοτόκου, από δύο: δικέφαλους αετούς, αγγέλους και ανθοδοχεία). Επίσης, στην εξωτερική ανατολική κόγχη παριστάνονται η Παναγία, ο Χριστός, δένδρα, περιστέρια, φίδια, άνθη κ.λπ.

Το μοναστήρι είναι χτισμένο σε μια θαυμάσια τοποθεσία, περικυκλωμένη από πλούσιο ελατόδασος. Μισό περίπου χιλιόμετρο βόρεια και στον Αχελώο βρίσκεται κομψό πέτρινο γιοφύρι, με το οποίο επικοινωνούσε η Θεσσαλία με την Ήπειρο από τη διάβαση του Μπάρου.