Ο οικισμός Σκεπάρι βρίσκεται 33 χλμ. Β της Καλαμπάκας σε υψόμετρο 540 μ. Είναι ένα από τα πέντε χωριά που συγκροτούν το Δήμο Χασίων. Οι 200 περίπου κάτοικοι, των οποίων ο αριθμός διπλασιάζεται κατά τους θερινούς μήνες, έχουν ως κύρια απασχόληση την κτηνοτροφία (εκτρέφονται περίπου 4.500 αιγοπρόβατα) και καλλιεργούν σιτάρι και κριθάρι σε περιορισμένη κλίμακα. Το Σκεπάρι υπήρξε τσιφλίκι της Ι. Μονής Μεταμορφώσεως (Μεγάλου Μετεώρου) και της γνωστής οικογένειας των Γιαννουσοτακαίων. Τον Ιούλιο του 1944 κάηκε ολοκληρωτικά από τους Γερμανούς κατακτητές μαζί με την εκκλησία της Αγ. Τριάδος, η οποία ξαναχτίστηκε το 1952.

Ο οικισμός περιτριγυρίζεται από τα δάση Κρεάκορας με 5.000 στρ. βαλανιδιάς, Φτέρες προς Α και Βρυσοπούλες (όπου και το γραφικό ξωκλήσι της Αγ. Παρασκευής). Δεσπόζει στα ΝΑ η Καρδαρόπετρα, κορυφή ύψους 938 μ., με απέραντη θέα στα ΝΑ χωριά του νομού Τρικάλων.

Την 1η Ιανουαρίου κάθε χρόνου αναβιώνουν τα «Λουκατζιάρια». Οι νέοι του χωριού εκλέγουν αρχηγό τους τον «Αλή» που μεταμφιέζεται γανώνοντας το πρόσωπό του, φορά κουδούνια στη μέση και κρατά στο χέρι του ένα ξύλινο σπαθί. Τον συνοδεύει η «Μπούλα», ένας άνδρας μεταμφιεσμένος σε όμορφη γυναίκα. Αφού λοιπόν ο «Αλής», η «Μπούλα» και η ακολουθία τους πάρουν την ευλογία του ιερέα, γυρίζουν όλα τα σπίτια του οικισμού σκορπίζοντας το γέλιο και τη χαρά στους συγχωριανούς τους, μαζεύοντας παράλληλα φιλέματα από τα σπίτια που επισκέπτονται. Στο τέλος καταλήγουν όλοι στην πλατεία, όπου και ο παραδοσιακός χορός και η διανομή των φιλεμάτων που συγκεντρώθηκαν.

Στο πανηγύρι της Αγ. Τριάδος προσφέρονται «καζανιές» (κρέας πρόβειο εδώ, με κριθαράκι), ενώ δημοτική ορχήστρα διασκεδάζει τους κατοίκους που στήνουν χορό στον αυλόγυρο του ναού.