Η Πεύκη απέχει 35 χλμ από την Καλαμπάκα. Στο κέντρο του χωριού βρίσκεται η όμορφη πλατεία με τον τεράστιο πλάτανό της και γύρω-γύρω υπάρχει η εκκλησία του Αγίου Νικολάου, το Σχολείο, το μνημείο των Ηρώων και τα καφενεία καθώς και η βρύση από την οποία κάθε διψασμένος ταξιδιώτης θα γευτεί το δροσερό νερό της.

Βρίσκεται σε υψόμετρο 850μ. και περιτριγυρίζεται από τα πευκοδάση της Λάζινας, των Καναλιών και της Μπράβας. Απέχει μόλις 2,500 μ. από την Εθνική οδό Τρικάλων-Ιωαννίνων και ανήκει στο Δήμο Μετεώρων. Οι κάτοικοί της ζούνε κυρίως από την κτηνοτροφία και την υλοτομία (μέσω του δασικού συνεταιρισμού). Κατηφορίζοντας από την Πεύκη συναντάμε το ποτάμι που έρχεται από τον Κορυδαλλό. Εκεί υπάρχει μεγάλη τοξωτή γέφυρα, που από τις αρχές του 19^ου αιώνα εξυπηρετούσε τη συγκοινωνία Θεσσαλίας-Ηπείρου. Σε μικρή απόσταση από το χωριό βρίσκονται οι πηγές Νταγίνια, Φαντανίτσα και Κόντζια. Αξιόλογος είναι ο πρόσφατα ανακαινισμένος νερόμυλος (Μοάρα) και το υδροτριβείο (Δριστέλα) που λειτουργούν σε καθημερινή βάση.

ΤΡΑΓΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΕΥΚΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΜΝΗΣΗ ΤΩΝ ΔΙΑΔΟΧΙΚΩΝ ΠΥΡΟΠΟΛΗΣΕΩΝ ΤΗΣ (ΤΟ 1943 ΚΑΙ ΣΤΙΣ 17/7/1944) ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΓΕΡΜΑΝΟΥΣ, ΟΙ ΟΠΟΙΟΙ ΕΠΙΠΛΕΟΝ ΠΗΡΑΝ ΟΜΗΡΟΥΣ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΩ ΤΩΝ 15 ΕΤΩΝ ΑΝΔΡΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΟΔΗΓΗΣΑΝ ΣΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΑ. ΤΑ ΔΕ ΓΥΝΑΙΚΟΠΑΙΔΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΑΝ ΣΤΗ ΜΙΣΟΚΑΜΕΝΗ ΕΚΚΛΗΣΙΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΝΑΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΨΟΥΝ. ΑΠΟ ΘΑΥΜΑ ΔΕ ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΓΙΑΣ ΜΑΡΙΝΑΣ (17/7/1944) ΑΝΕΣΤΑΛΗ ΤΟ ΚΑΨΙΜΟ ΚΑΙ ΕΤΣΙ ΣΩΘΗΚΑΝ

Το έτος 1989 οι κάτοικοι της Πεύκης σε ένδειξη ευγνωμοσύνης έκτισαν το εξωκκλήσι της Αγίας Μαρίνας και έκτοτε ανήμερα της γιορτής (17 Ιουλίου) πανηγυρίζουν. Άλλα πανηγύρια στο χωρίο γίνονται του Αγίου Χριστοφόρου (9 Μαΐου) και το Δεκαπενταύγουστο στην πλατεία του χωριού.