Ορεινό χωριό της Ν Πίνδου (1.150 μ.), σε απόσταση 58 χλμ. από την Καλαμπάκα. Η Κρανιά με τους τρεις οικισμούς της, τα Δολιανά, τα Κονάκια και το Κουκουφλί, όπως τα περισσότερα χωριά της περιοχής, ερημώνει το χειμώνα, ενώ το καλοκαίρι ο πληθυσμός ξεπερνά τις 3.000. Κατά το παρελθόν υπήρξε σπουδαίο κέντρο παραγωγής και εμπορίας μάλλινων υφασμάτων, τα οποία έμειναν ονομαστά ως «σκουτιά κρανιώτικα». Η υφαντική παράδοση μένει ζωντανή ακόμη και σήμερα. Την κύρια όμως πηγή εισοδημάτων των κατοίκων αποτελούν ο πεστροφογεννητικός σταθμός, όπου παράγονται 100.000 γόνοι πέστροφας ετησίως και τα έσοδα του κοινοτικού ξενώνα, δυναμικότητας 20 κλινών. Στο Κουκουφλί, 6 χλμ. από το χωριό, υπάρχει δασικός σταθμός, όπου ασκούνται οι 36 μαθητές που φοιτούν στο κέντρο Εκπαίδευσης Καλαμπάκας.

Στην κοινότητα Κρανιάς υπάγεται ο οικισμός Δολιανά.  Βρίσκεται 2,5 χλμ. Β, σε υψόμετρο 1.140 μ. και υπήρξε κοινότητα μέχρι το 1968. Ο πληθυσμός του σήμερα δεν ξεπερνά τα 30 άτομα. Το Δημόσιο δάσος ελάτης και οξιάς, έκτασης 30.000 στρ. και οι κορυφές Τριγγία (2.204 μ.), Μούτζα (2.100 μ.) και Κάλτσα (2.000 μ.) συντελούν στη μαγεία ενός τοπίου αλπικού.

Ο Κρανιώτικος, παραπόταμος του Ασπροποτάμου, χωρίζει στα δύο το χωριό, αποτελώντας παράλληλα, μοναδικό βιότοπο της πέστροφας.
Από την κορυφή Γκιώναλη, κοντά στα Δολιανά, διακρίνεται ο νομός Λάρισας ενώ η θέση «Ορθή Πέτρα», με θέα στα ποτάμια, προσφέρεται για φωτογράφηση.