Πανέμορφο γραφικό χωριό της ορεινής ζώνης σε υψόμετρο 900 μ. και απόσταση 33 χλμ. από την Καλαμπάκα, με πληθυσμό 280 περίπου κατοίκους, στην πλειοψηφία τους γεωργοκτηνοτρόφους.

Τοπίο αλπικό με τις δεσπόζουσες βουνοκορφές των Χασίων Βίγλα ή Μπαταλούπι (1.600 μ.), Σταλοβάρι (1.400 μ.) και Μεσοβούνι (1.200 μ.), το δάσος Λειβάδια που αποτελείται από 2.000 στρ. μαύρης πεύκης, τον ποταμό Κακοπλευρίτη που πηγάζει από την κορυφή του Προφήτη Ηλία και τις πηγές Ράτσια στο εξωκλήσι της Αγ. Παρασκευής και Αγ. Κοσμά στην είσοδο του χωριού στο γεφύρι Αμπέλια. Στις εκκλησίες του Αη-Γιάννη και Αγ. Κοσμά υπάρχουν χαλάσματα φρουρίων.
Ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι εκκλησίες της Αγ. Παρασκευής (1550) και Αγ. Νικολάου, που κτίσθηκε το 1703 και αγιογραφήθηκε στα 1803 από τους ζωγράφους Μιχαήλ και Γεώργιο.

Οι περισσότερες γυναίκες του χωριού υφαίνουν, ενώ στο ύψωμα «Βακούφια» λειτουργεί νερόμυλος. Στις 26 και 27 Ιουλίου γίνεται στην κεντρική πλατεία το πανηγύρι των Αγίων Παρασκευής και Παντελεήμονα, με δημοτική λαϊκή ορχήστρα, ψητά αρνιά και χορευτικά συγκροτήματα. Το Σάββατο του Λαζάρου αναβιώνουν οι «Λαζαρίνες». Στις 6 Δεκεμβρίου, εορτή του Αγ. Νικολάου, γίνεται περιφορά των εικόνων από την εκκλησία του αγίου προς όλα τα εξωκλήσια του χωριού. Κατά τη διαδρομή οι κάτοικοι ακολουθούν φωνάζοντας «Κύριε ελέησον». Επιστρέφουν τις εικόνες στο ναό του Αγ. Νικολάου και στη συνέχεια αρχίζει το γλέντι στα καφενεία του χωριού.

Με ιδιαίτερο τρόπο (μεταμφίεση των ανδρών του χωριού) γιορτάζεται η Κυριακή των Απόκρεω. Παραμονή Χριστουγέννων βγαίνουν τα «Κόλιντρα». Τα αγόρια του χωριού κρατώντας μπαστούνια («ματσούκες») στα χέρια, περιφέρονται στα σπίτια τραγουδώντας τα κάλαντα. Οι γιαγιάδες ετοιμάζουν κουλούρες και τις προσφέρουν τοποθετώντας τες στις «ματσούκες».

Ημιορεινός οικισμός (320 μ. υψ.) της κοινότητας Κακοπλευρίου με 400 περίπου κατοίκους που ασχολούνται με τη γεωργία και την κτηνοτροφία είναι ο Ξηρόκαμπος.