Εντυπωσιακός και υψηλής τέχνης είναι και ο χρυσοκέντητος επιτάφιος του έτους 1857, με πολυπρόσωπη την κεντρική σύνθεση και άλλες συμπληρωματικές παραστάσεις στο πλαίσιο (οι τέσσερις ευαγγελιστές στις γωνίες? ο Ευαγγελισμός, η Αγία Τριάδα και η Βάπτιση επάνω? ο Μυστικός Δείπνος, η Σταύρωση και η Ανάσταση κάτω), καθώς και με πλούσια φυτική διακόσμηση. Μεγάλης καλλιτεχνικής αξίας είναι και τα ωραία επιχρυσωμένα ξυλόγλυπτα βημόθυρα του τέμπλου του ναΐσκου του Αγίου Στεφάνου, με την παράσταση του Ευαγγελισμού στο επάνω μέρος, όπως συνηθίζεται.

Στη μο­νή φυ­λάσ­σον­ται σή­με­ρα 147 χει­ρό­γραφα, πολ­λά α­πό τα ο­ποί­α κο­σμούν­ται με ω­ραί­ες και καλ­λι­τε­χνι­κές μι­κρο­γρα­φί­ες, πο­λυ­ποί­κι­λα ε­πί­τι­τλα και πο­λύ­χρω­μα δι­α­κο­σμη­τι­κά πρω­το­γράμ­μα­τα. Α­πό τους ε­δώ βι­βλι­ο­γρά­φους α­να­φέ­ρο­με τους γνω­στούς καλ­λι­γρά­φους-δι­α­κο­σμη­τές χει­ρο­γρά­φων των μέ­σων του ΙΖ΄ αι­ώ­να, του καλ­λι­τε­χνι­κού κύ­κλου του Λου­κά Ουγ­γρο­βλα­χί­ας και του Ματ­θαί­ου Μυ­ρέ­ων, τον Γι­αν­νι­ώ­τη ι­ε­ρο­μό­να­χο Άν­θι­μο, τον ι­ε­ρο­μό­να­χο Η­σα­ΐ­α και τον ε­πί­σκο­πο Σί­δης και με­τέ­πει­τα Γά­νου και Χώ­ρας Ι­ά­κω­βο.

Α­νά­με­σα στα χει­ρό­γρα­φα που εί­ναι ε­κτε­θει­μέ­να στις προ­θή­κες του μου­σεί­ου, α­ξι­ο­πρό­σε­χτα εί­ναι για την πα­λαι­ο­γρα­φι­κή τους α­ξί­α τέσ­σε­ρα περ­γα­μη­νά λυ­τά φύλ­λα, του ΣΤ΄/Ζ΄ αι­ώ­να, που πε­ρι­έ­χουν α­πο­σπά­σμα­τα α­πό το κα­τά Μαθ­ταί­ον ευ­αγ­γέ­λιο σε με­γα­λο­γράμ­μα­τη γρα­φή. Πλού­σια εί­ναι και η συλ­λο­γή σπά­νι­ων πα­λαι­ο­τύ­πων.