Γενική Περιγραφή

Ε­πι­βλη­τι­κός και με­γα­λό­πρε­πος υ­ψώ­νε­ται ο α­πό­το­μος βρά­χος, στην κο­ρυ­φή του ο­ποί­ου εί­ναι σκαρ­φα­λω­μέ­νη η Μο­νή της Α­γί­ας Τριά­δος. Ο ε­πι­σκέ­πτης και προ­σκυ­νη­τής, κου­ρα­σμέ­νος α­πό τη δύ­σκο­λη κα­τά­βα­ση στην κοι­λά­δα αρ­χι­κά και την α­νά­βα­ση έ­πει­τα στο βρά­χο, αν­τα­μεί­βε­ται πλου­σι­ο­πά­ρο­χα με τη μα­γευ­τι­κή θέ­α που αν­τι­κρύ­ζει α­πό ψη­λά α­πό τους ε­ξώ­στες της μο­νής. Στα νό­τια, στα πό­δια του βρά­χου, α­πλώ­νε­ται η πό­λη της Κα­λαμ­πά­κας, με τον Πη­νει­ό πο­τα­μό νω­χε­λι­κά ξα­πλω­μέ­νο στη κοί­τη του και τους ο­ρει­νούς όγ­κους του Κό­ζια­κα και της Πίν­δου στο βά­θος. Α­πό δυ­τι­κά φαί­νε­ται η Μο­νή Βαρ­λα­άμ και λί­γο πιο πέ­ρα του Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου. Α­να­το­λι­κά και πο­λύ κον­τά βρί­σκε­ται η Μο­νή του Α­γί­ου Στε­φά­νου.

Η α­νά­βα­ση στο βρά­χο της Α­γί­ας Τριά­δος πα­λι­ό­τε­ρα γι­νό­ταν με α­νε­μό­σκα­λα και με το πα­ρα­δο­σια­κό δί­χτυ. Στα 1925, ε­πί Μη­τρο­πο­λί­τη Τρίκ­κης και Στα­γών Πο­λυ­κάρ­που [Θω­μά] και ε­πί η­γου­μέ­νου της μο­νής Νι­κάν­δρου Στα­θο­πού­λου, έ­γι­νε η λα­ξευ­τή κλί­μα­κα με τα 140 πε­ρί­που σκα­λο­πά­τια της, που χρη­σι­μο­ποι­εί ο ση­με­ρι­νός ε­πι­σκέ­πτης.

Κα­τά την πα­ρά­δο­ση, που δεν ε­πι­βε­βαι­ώ­νε­ται ό­μως και α­πό άλ­λες μαρ­τυ­ρί­ες και πη­γές, η μο­νή πρω­το­κτί­στη­κε το 1438 α­πό κά­ποι­ο μο­να­χό Δο­μέ­τιο. Για το πρό­σω­πο αυ­τό τί­πο­τε α­πο­λύ­τως δεν γνω­ρί­ζου­με. Δεν α­πο­κλεί­ε­ται, ό­πως συ­νέ­βη και στους πε­ρισ­σό­τε­ρους άλ­λους με­τε­ω­ρί­τι­κους βρά­χους, οι πρώ­τοι ε­ρη­μί­τες να έ­κτι­σαν ε­δώ τα α­σκη­τα­ριά τους στις αρ­χές του ΙΔ΄ αι­ώ­να.

Ή­δη σε πρό­σταγ­μα του Συ­με­ών Ού­ρε­ση Πα­λαι­ο­λό­γου, του έ­τους 1362, που φυ­λάσ­σε­ται στο αρ­χεί­ο της Μο­νής του Με­γά­λου Με­τε­ώ­ρου, μνη­μο­νεύ­ον­ται πά­ραλ­λη­λα «το Με­τέ­ω­ρον και η Α­γί­α Τριας», πράγ­μα το ο­ποί­ο ση­μαί­νει ό­τι και η Α­γί­α Τριά­δα ή­ταν τό­τε ορ­γα­νω­μέ­νο μο­να­στή­ρι.