9 χιλιόμετρα από την Καλαμπάκα, είναι μια ημιορεινή κοινότητα γεωργοκτηνοτρόφων η Βασιλική, με πληθυσμό 1650 κατοίκων (το καλοκαίρι φτάνουν τους 2.000). 3 χιλιόμετρα πριν φτάσουμε στη Βασιλική βρίσκεται ο μικρός οικισμός της των Αγίων Θεοδώρων, με 75 κατοίκους (110 το καλοκαίρι).

Οι δυο οικισμοί βρίσκονται στην αριστερή όχθη του Ληθαίου και στα ανατολικά τους διακρίνεται ο όγκος των Χασίων. Οι πιο κοντινές κορυφές είναι η Μοναχή Πέτρα, το Κατάρραχο, τα Μνημόρια (απ’ όπου φαίνεται όλος ο κάμπος), η Δραγασιά (που πήρε το όνομά της από τους “δραγαταρέους” (τους αγροφύλακες που φύλαγαν τα αμπέλια) και το Λυκοστόμι (που είναι ακόμη και σήμερα πέρασμα λύκων). Ωραιότατο δάσος από βαλανιδιές, πουρνάρια και αγριοαχλαδιές είναι ο Λογγάκος. Πολλές πηγές βρίσκονται μέσα ή κοντά στην κατοικημένη περιοχή: το Μπίνισι, η Χωριανή, η Μπαραλού, ο Παλιόμυλος ή Πλατάνια.

Ο Αλή πασάς έδωσε σαν τσιφλίκι στην Κυρά Βασιλική (1793 – 1834), που καταγόταν από δω (κόρη του Κίτσου Κονταξή), το παλιό χωριό Βοεβόδα που έκτοτε πήρε το όνομά της. Αργότερα και μέχρι την απελευθέρωση της Θεσσαλίας το χωριό έγινε τσιφλίκι της Βαλιντέ – σουλτάνας (μητέρας του σουλτάνου). Η Βασιλική, για να εξιλεωθεί για το γάμο της με τον αλλόθρησκο Αλή, έχτισε πέντε εκκλησίες στο θεσσαλικό κάμπο – μια απ’ αυτές ήταν και η εκκλησία του Αγίου Νικολάου. Για την κατασκευή της, πάντα κατά την παράδοση, ο Αλή πασάς έστειλε τον πρωτομάστορά του Σάμπλο. Τα εγκαίνια του Αγ. Νικολάου, που είναι σταυροειδής ναός με τρούλο, έγιναν στις 12 Μαΐου του 1818. Στην εξωτερικό τοίχο της κόγχης του ιερού, πάνω από μικρή αψίδα, παρίσταται η μορφή της κυρά – Βασιλικής. Ακόμη η παράδοση μαρτυρά ότι, όταν ο Αλή πασάς έδωσε τη Βοϊβόδα στη Βασιλική, κατασκευάστηκε μέσα στο χωριό ένα χαντάκι, το οποίο καθόριζε το άσυλο για τους χριστιανούς που καταδίωκαν οι Τούρκοι.

Άλλοι δύο παλαιοί ναοί βρίσκονται στη Βασιλική: Η ξυλόστεγη βασιλική του Αγίου Γεωργίου (17ος αι.), με ξυλόγλυπτο επιχρυσωμένο τέμπλο και η εκκλησία της Αγίας Παρασκευής (1764). Το νεότερο εξωκλήσι του Αγίου Νικολάου πανηγυρίζει κάθε χρόνο στις 20 Μαΐου. Στο πανηγύρι μοιράζεται φαγητό από καζάνι (προβατίνα με κριθαράκι) και παρουσιάζονται συγκροτήματα δημοτικής μουσικής και χορού.